In de landschappen rond steden vinden her en der ontwikkelingen plaats, net als in een archipel. Telkens wanneer ik de opdracht krijg om een huis te ontwerpen op een aangekochte kavel binnen een uniform gearticuleerde woonwijk, die niet te maken heeft met een continue stroom van topografie, voel ik me zo in verlegenheid gebracht. Dat komt omdat zo'n project een architectonische interventie vereist om oplossingen te vinden om de locatie te herstellen of te verbeteren en er weer een leefbare plek van te maken.
De as van het terrein is naar het westen georiënteerd, maar de as van het gebouw is naar het zuiden gedraaid om drie buitenplaatsen aan de voorkant, achterkant en in de keuken te ontwerpen. De op het zuiden georiënteerde hoofdas van het gebouw is het resultaat van een keuze om de stroom van de Wichoncheon stroom op te vangen in de woonkamer. De bestaande stenen fundering beperkte de beschikbare ruimte op het terrein, waardoor het onvoldoende was voor een eenvoudige indeling die zich hield aan de wettelijke bouwdekking op een vlak terrein. Om de extra ruimte die nodig was voor het huis veilig te stellen, werd een deel van de stenen fundering aan de zuidkant van het terrein verwijderd en werd het zuidelijke oppervlak van de kelder geopend om een ondergrondse binnenplaats te creëren.
De eerste (begane grond) verdieping, inclusief de woonkamer en de keuken, wordt veel gebruikt door de gezinsleden, terwijl de tweede verdieping de ruimtes voor twee kinderen bevat. Aangezien de uniforme locatie behoort tot het natuurlijke groene gebied met een lage bebouwingsgraad, was er niet genoeg extra ruimte voor aanvullende functies. Daarom werd een deel van de zuidelijke stenen fundering verwijderd om een kelder te creëren die, hoewel ondergronds, aan één kant in verbinding staat met de buitenlucht, en werd een vloerplaat (pan) naar beneden gelaten om uitzicht te bieden op de Wichoncheon Stream en een multifunctionele werkruimte te creëren. De vier buitenplaatsen en de balkonplaatsen op elke verdieping dienen als speelplaats voor de kinderen en als bufferruimte voor de omwonenden. De binnenstructuur, verbonden en doorgetrokken door de centrale trap in alle richtingen, lijkt van buitenaf op verticale platen (pannen), waardoor een open ruimte ontstaat die van buitenaf gesloten lijkt.
Dit huis bevat een ondergrondse ruimte die actief reageert op de natuurlijke topografie. De horizontale en verticale platen, "pannen" genoemd, werden gebruikt om de locatie te herstellen waar alleen platforms bestonden en de oorspronkelijke natuurlijke contouren verloren gingen. Er werden ook balkons toegevoegd aan elke kamer om de binnenruimte uit te breiden en een verbinding met de natuur tot stand te brengen. De "pannen" hebben ook een tweeledig doel: het waarborgen van de privacy van de familie.
